Охзенкнехт Н.: Моншақ. Мен ешкімге ұқсамаймын, несі бар!

Қоңыздар қалашығының кішкентай тұрғыны Моншақ басқалардан өзгеше болатын. Оның ерекшелігі қанатының түсіндееді. Ол мектепке барған кезде сыныптағы басқа қоңыз достарымен бірдей болғысы келді. Сондықтан таңқурай түстес, күмістей жылтыраған қанаттарын тоқыма жамылғының астына жасырып жүрді. Оны әжесі тоқып берген болатын. Кейін мүлдем қызылға бояп тастады. Бірақ бір күні ең жақын досы Джимми бақалардың тоғанына күмп етіп түсіп кетті. Міне, сол кезде Моншақ қанатының бояуы ағып кететініне мән беріп жатпастан досын құтқаруға асықты. Сол күннен бастап Моншақ қанатын жасыруды қойып, мақтанышпен көрсететін болды.
Мейірімділікке толы бұл ертегі өзгеше болудың еш айыбы жоқ екенін, қайта ол мақтануға тұрарлық ерекшелік екендігін үйретеді.